Twórca wynalazku: Bogdan Zając (Politechnika Częstochowska); opublikowano 15.10.1976 r.
Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dogniatania powierzchni płaskich i kształtowych, jednocześnie na całej szerokości powierzchni dogniatanej, umożliwiające zwiększenie twardości, gładkości i odporności na ścieranie obrabianej powierzchni.
Znane urządzenie do dogniatania powierzchni płaskich i niektórych powierzchni kształtowych składa się z trzpienia z naciętym wzdłuż linii śrubowe) rowkiem, którego początek i koniec łączy kanał wewnętrzny, tworząc obieg zamknięty elementów dogniatających, zabezpieczonych przed wypadaniem z rowka osłoną. Dogniatanie odbywa w przy jednoczesnym toczeniu i ślizganiu się elementów dogniatających, przykładowo kulek.
Urządzenie do dogniatania powierzchni płaskiej, jednocześnie na całej szerokości tej powierzchni, znane jest z polskiego opisu patentowego Nr 64227. Urządzenie do dogniatania powierzchni cylindrycznych, zewnętrznych i wewnętrznych znane jest z polskiego opisu patentowego Nr 67082. Urządzenie do dogniatania otworów stożkowych znane jest z polskiego opisu patentowego Nr 56704. Celem wynalazku jest usunięcie niedogodności znanych urządzeń do dogniatania powierzchni płaskich i kształtowych.
Urządzenie według wynalazku wykonane jest w postaci trzpienia, którego powierzchnia jest odwzorowaniem kształtu powierzchni obrabianej i stanowi bieżnię dla elementów dogniatających, przykładowo kulek. Elementy dogniatające osadzone są w rowkach osłony, zamocowanej na trzpieniu i zabezpieczającej elementy dogniatające przed wypadaniem. Rowki nacięte są wzdłuż zamkniętych linii krzywych, leżących w płaszczyznach nieprostopadłych do osi trzpienia.
Urządzenie do dogniatania powierzchni płaskich i kształtowych, według wynalazku, pozwala uzyskać żądanej klasy chropowatość obrabianej powierzchni oraz większą jej twardość i odporność na ścieranie. Ponadto, w wyniku dogniatania, powierzchnia uzyskuje skrzyżowaną strukturę geometryczną, a tym samym lepsze własności eksploatacyjne. Podczas dogniatania urządzeniem według wynalazku, występuje ciągłość obiegu elementów dogniatających, bez konieczności wykonywania dodatkowego kanału wewnętrznego, jak to ma miejsce w znanych urządzeniach.
Urządzenie dogniatające według wynalazku przedstawione jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. l przedstawia półprzekrój - półwidok urządzenia a fig. 2 urządzenie w widoku z góry. Urządzenie wykonane jest w postaci trzpienia l, którego powierzchnia jest odwzorowaniem kształtu powierzchni obrabianej
Na trzpieniu l zamocowana jest osłona 2, na której nacięty jest rowek 3, w którym osadzone są elementy nagniatające w postaci kulek 4. Kulki 4 przemieszczają się w rowku 3 po powierzchni trzpienia l, tworząc obieg zamknięty. Osłona 2 zabezpiecza kulki 4 przed wypadaniem.
Twórca wynalazku: Bogdan Zając (Politechnika Częstochowska); opublikowano 15.10.1976 r.
Urządzenie do dogniatania powierzchni cylindrycznych zewnętrznych i wewnętrznych znane jest z polskiego opisu patentowego Nr 67082. Celem wynalazku jest usunięcie niedogodności znanych urządzeń do dogniatania powierzchni cylindrycznych zewnętrznych i wewnętrznych.
Urządzenie to według wynalazku jest w postaci walcowego trzpienia, z naciętym wzdłuż linii śrubowej rowkiem, o przekroju trójkątnym w płaszczyźnie przechodzącej przez oś trzpienia. Początek i koniec rowka połączony jest kanałem wykonanym wewnątrz trzpienia. W rowku i w kanale znajdują się elementy dogniatające, które zabezpieczone są przed wypadaniem przemieszczającą się wzdłuż trzpienia osłoną. W osłonie nacięty jest rowek, wzdłuż linii śrubowej o skoku równym skokowi linii śrubowej naciętej na trzpieniu, o szerokości mniejszej od średnicy elementów dogniatających.
Dzięki, że przekrój rowka urządzenia ma postać trójkąta, przemieszczenie osiowe osłony względem trzpienia umożliwia zmianę położenia elementów dogniatających, a tym samym średnicę całego urządzenia. Pozwala to na wprowadzenie urządzenia do wewnątrz cylindra i równomierne dogniatanie powierzchni na całej jej szerokości. Urządzenie do dogniatania powierzchni cylindrycznych, według wynalazku, umożliwia zwiększenie gładkości i dokładności wymiarowej obrabianej powierzchni. Urządzenie dogniatające według wynalazku przedstawione jest w przykładzie na rysunku.
Urządzenie wykonane jest w postaci walcowego trzpienia 1, z naciętym wzdłuż linii śrubowej rowkiem 2, o przekroju trójkątnym w płaszczyźnie przechodzącej przez oś trzpienia. Początek i koniec rowka 2 łączy kanał 3, wykonany wewnątrz trzpienia 1. W rowku 2 i kanale 3 osadzone są elementy dogniatające w postaci kulek 4. Kulki 4 zabezpieczone są przed wypadaniem osłoną 5, osadzoną przesuwnie na trzpieniu 1. W osłonie 5 nacięty jest rowek, wzdłuż linii śrubowej o skoku równym skokowi linii śrubowej naciętej na trzpieniu 1, i o szerokości mniejszej od średnicy kulki.
Twórcy wynalazku: Bogdan Zając, Andrzej Ordon (Politechnika Częstochowska); opublikowano 30.11.1976 r.
Przedmiotem wynalazku jest głowica do nagniatania otworów walcowych.
Znane urządzenie do nagniatania otworów składa się z trzpienia z naciętym wzdłuż linii śrubowej rowkiem, którego początek i koniec łączy kanał, tworząc obieg zamknięty elementów nagniatających, zabezpieczonych przed wypadaniem z rowka osłoną osadzoną na trzpieniu. Rozwiązanie to znane jest z polskiego opisu patentowego nr 56704.
Znane jest również urządzenie do nagniatania otworów walcowych i stożkowych, które składa się ze sprężyny w postaci spirali, stanowiącej bieżnię elementów nagniatających. osadzonej na przemieszczających się promieniowo płytkach, osadzonych na powierzchniach tworzących stożków, które przemieszczają się poosiowe po trzpieniu urządzenia. Początek i koniec sprężyny są połączone ze sobą, stanowiąc obieg zamknięty elementów nagniatających.
Głowica do nagniatania otworów walcowych zgodnie z wynalazkiem wyposażona jest w trzpień o stopniowanych średnicach, przy czym przejście ze średnicy większej na mniejszą ma postne stożka. Na powierzchniach stożkowych trzpienia i tulei osadzone są przemieszczające się promieniowo płytki, których powierzchnie współpracujące z trzpieniem i tuleją wykonane są w postaci łuku.
Istota wynalazku polega na tym, że na płytkach osadzone są pierścienie z materiału sprężystego, w kształcie elips. Pierścienie te stanowią bieżnię elementów nagniatających. Zmianę średnicy głowicy do nagniatania realizuje się przez zmianę wzajemnego położenia stożków trzpienia i tulei, co powoduje promieniowe przemieszczenie opierających się na nich płytek. Przemieszczające się płytki oddziaływują zewnętrznymi powierzchniami na osadzone na nich pierścienie w kształcie elips, powodując z kolei zmianę kształtu i pochylenia pierścieni w stosunku do osi głowicy, a tym samym zmianę średnicy głowicy do nagniatania.
Proponowana głowica umożliwia nagniatanie otworów o różnej średnicy, w zakresie określonego przedziału średnic.
Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym f'ig. l przedstawia przekrój głowicy do nagniatania płaszczyzną przechodzącą przez jej oś, a fig. 2 widok głowicy od czoła. Głowica do nagniatania utworów walcowych składa się z trzpienia l o stopniowanych średnicach, przy czym przejście ze średnicy większej na niniejszą ma postać stożka, przemieszczającej się na trzpieniu l tulei 2 w postaci stożka ściętego, zabezpieczonej przed obrotem dookoła osi trzpienia 1 wpustem 3 oraz płytek 4, pierścieni 5 i elementów nagniatających 6. Powierzchnie stożkowe trzpienia 1 i tulei 2 zaopatrzone są w rowki, w których osadzone są przesuwnie wpusty płytek 4, na których osadzone są z kolei pierścienie 5 w kształcie elips, stanowiące bieżnię dla elementów nagniatających 6. Elementy nagniatające 6 zabezpieczone są osłonami 7, połączonymi nitokołkami 8 z pierścieniami 5. Wewnętrzne powierzchnie pierścieni 5 w przekroju poprzecznym mają kształt wycinka koła i zaopatrzone są w wypusty, ukształtowane w poprzek pierścieni. Płytki 4 zaopatrzone są ponadto w kanały wzdłuż osi trzpienia 1. w których osadzone są wypusty pierścieni 5, co zabezpiecza te pierścienie przed obrotem względem trzpienia l.
Przemieszczenie się poosiowe tulei 2, realizowane za pomocą nakrętki 9 osadzonej na trzpieniu l, powoduje przemieszczenie się promieniowe płytek 4, które zewnętrznymi powierzchniami wywierają nacisk na wewnętrzne powierzchnie pierścieni 5, odkształcają je, co powoduje zmianę średnicy głowicy do nagniatania.
|
REKLAMA |
REKLAMA |
REKLAMA |
REKLAMA |
REKLAMA |
KOŁA SEP Studenckie, pracownicze czy inne - wszystkie koła związane z działalnością Stowarzyszenia ... |
LabVIEW Grupa użytkowników środowiska programowania LabVIEW. |
Amatorskie urządzenia ... Zapraszam do zbierania, prezentowania, dyskutowania nad amatorskimi rozwiązaniami energetycznymi, ... |
REKLAMA |