Wspomaganie inwentaryzacji sieci elektroenergetycznych

Ze względu na różnorodność obiektów elektroenergetycz­nych, a zwłaszcza ze względu na różnice w wielkości i części kadru zajmowanej przez obiekt elektroenergetyczny proces identyfikacji obrazów realizowany jest za pomocą dwóch rozłącznych metod. Obie metody bazują na podziale wyko­nanych zdjęć na mniejsze fragmenty i odpowiedniej identyfi­kacji na nich elementów' obiektów' elektroenergetycznych.

Uczenie modułów rozpoznających, realizowane jest w na­stępujących etapach:

• utworzenie zbiorów uczącego i testowego fragmentów obrazów,
• uczenie sieci neuronowej klasyfikacji fragmentów obrazów przez prezentację zbioru uczącego,
• weryfikacja zdolności generalizacyjnych sieci na zbiorze testo­wym,
• zapisanie parametrów sieci neuronowej.

Rozpoznawanie małych obiektów (zajmujących niewielką część kadru np. izolator) zrealizowano w następujących krokach:

• podział prezentowanej fotografii na fragmenty oraz przekształce­nie fragmentów do przestrzeni barw HSV,
• wczytanie parametrów' nauczonej sieci neuronowej,
• prezentacja sieci neuronowej wszystkich fragmentów fotografii,
• zapisanie informacji o rozpoznanych obiektach wraz z ich współ­rzędnymi na obrazie.

Rozpoznawanie dużych obiektów (np. słupy linii napowietrznych) zrealizowano w następujących krokach:

• rozpoznawanie fragmentów obiektu el-en ze zdjęcia o obniżonej rozdzielczości,
• budowanie za pomocą sieci neuronowej odwzorowania całego urządzenia na zdjęciu o wyższej (normalnej) rozdzielczości na pod­stawie rozpoznanej typowej dla danego urządzenia faktury,
• rozpoznanie całości sylwetki urządzenia na odwzorowaniu opra­cowanym w etapie poprzednim. 

Rys. 7. Struktura systemu EDS

Rys. 8. Współpraca modułów identyfikacyjnych (małe obiekty)