Wspomaganie inwentaryzacji sieci elektroenergetycznych

Inwentaryzacja 

Inwentaryzacja stanowi ogół czynności zmierzających do spo­rządzenia szczegółowego spisu z natury składników majątku sie­ciowego i źródeł ich pochodzenia, przedstawiając stan na ustalony okres. Jest również sposobem na przeprowadzenie bieżącej kontroli stanu sieci, w tym wstępną kwalifikację obiektów przeznaczonych do weryfikacji, jak: uszkodzone obiekty, zwarcia przewodów z kon­strukcją metalową podpór, nielegalne przyłącza itp. Podstawowymi zaletami przeprowadzania inwentaryzacji terenowej jest aktualność pozyskanych danych w porównaniu z dokumentacją techniczną. Dane te przedstawiają stan faktyczny sieci, dzięki czemu pozwalają w łatwy sposób zweryfikować wszelkie możliwe błędy w dokumen­tacji, uzgodnić zapisy w księgach oraz przeciwdziałać nieprawid­łowościom. Jedną z metod prowadzenia inwentaryzacji jest proces pozyskiwania informacji ze zdjęć obiektów wykonanych w terenie. Zalety stosowania inwentaryzacji metodą fotograficzną:

• duża szybkość i wydajność pozyskiwania danych, czego efektem jest możliwość wykorzystywania przez użytkowników informacji o sieci w systemie GIS [3] w krótkim czasie od zakończenia prac w terenie,
• optymalne i efektywne wykorzystanie wykwalifikowanych zaso­bów specjalistów, którzy zajmują się analizą i pozyskaniem danych ze zdjęć,
• możliwość szybkiego zweryfikowania rzeczywistego stanu sieci,
• możliwość szybkiego pozyskania danych o sieci elektroenerge­tycznej na obszarach, dla których występują braki informacji z in­nych źródeł (np. braki dokumentacji papierowej),
• wysoka jakość pozyskanych danych przy wdrożonych procedu­rach i narzędziach kontroli jakości oraz wsparciu zespołu specja­listów,
• wartością dodaną do atrybutów pozyskanych w wyniku inwenta­ryzacji jest dokumentacja fotograficzna sieci powiązana z konkret­nymi obiektami energetycznymi.

Zasoby niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesu inwenta­ryzacji określono następująco:

• dokumenty i instrukcje szczegółowo określające wymagania i warunki techniczne, harmonogramy realizacji prac, zakres szkoleń i przebiegi procesów opisujących paszportyzację, w tym inwenta- ryzację,
• narzędzia,
• zasoby ludzkie,
• inne zasoby niezbędne do prawidłowej realizacji inwentaryzacji, tj. mapy tła, bazy adresowe itp.

Pierwszą fazą procesu inwentaryzacji jest jego przygotowanie, tzn. określenie warunków technicznych inwentaryzacji, jej zakresu oraz dostępnych danych źródłowych, wspomagających i ułatwiają­cych pozyskanie danych o obiektach w terenie. Następnie realizuje się planowanie i harmonogramowanie prac, zasobów i szkoleń oraz przygotowanie i konfigurację narzędzi, które umożliwią właściwą interpretację pozyskanych danych oraz ich dalszą obróbkę poprze­dzającą import do systemu GIS. Realizacja samego procesu inwen­taryzacji zaczyna się od przeprowadzenia niezbędnych szkoleń (zwłaszcza BHP). Następnie tworzy się tzw. zlecenie obszarowe, bardzo istotne z punktu widzenia zarządzania procesem. Zlecenia takie określają zakres rzeczowy i obszarowy przedmiotu inwen­taryzacji, np. wykonanie inwentaryzacji sieci nN na wskazanym, zazwyczaj niewielkim obszarze. Bardzo istotne jest sprawne działanie platformy komunikacyjnej pomiędzy osobami realizu­jącymi inwentaryzację w terenie a osobami wydającymi i odbie­rającymi od nich dane. Platforma komunikacyjna umożliwia więc przekazywanie zleceń obszarowych do realizacji w terenie osobie inwentaryzującej oraz zwrotne przesyłanie przez nią pozyskanych danych. Bezbłędna i bezawaryjna komunikacja jest niezwykle waż­na, gdyż w przypadku metody fotograficznej inwentaryzacji mamy do czynienia z generowaniem bardzo dużej liczby zleceń obsza­rowych zawierających wiele danych, np. pomiar współrzędnych, rodzaj obiektu.

Dane po inwentaryzacji, przekazane za pomocą platformy ko­munikacyjnej, są wczytywane do bazy danych, w której następuje ich dalsza obróbka, np. weryfikacja jakości danych, ustalenie rze­czywistej topologii sieci. Ostatnią fazą procesu jest opis atrybutów na podstawie zdjęć oraz ustalenie styków z innymi danymi pozy­skanymi w innych procesach, np. migracji czy też paszportyzacji sieci kablowej na podstawie dokumentacji papierowej. Proces inwentaryzacji w terenie jest przeprowadzany w celu zebrania jak naj­większej ilości aktualnych informacji o istniejących obiektach sieci elektroenergetycznej, które wchodzą w skład majątku. Informacje te, w zależności od potrzeb i wymagań, mogą być w końcowym etapie paszportyzacji uzupełnione danymi z innych źródeł jak dokumentacja techniczna.

Weryfikacja produktów inwentaryzacji w terenie polega na spraw­dzeniu poprawności oraz jakości wykonania zdjęć. Każde zdjęcie powinno zawierać wymagane elementy dla obiektów elektroenerge­tycznych oraz musi być zrobione w sposób zgodny z przygotowaną instrukcją wykonywania zdjęć obiektów, aby umożliwić poprawny opis atrybutów. Inwentaryzację metodą fotogra­ficzną można wykonać nie tylko fotografowaniem obiek­tów przez osoby inwentaryżujące w terenie, ale również do jej przeprowadzenia można wykorzystać zdjęcia wykonane w ramach oblotu sieci, jeżeli wymagania i określone wa­runki techniczne inwentaryzacji na to pozwalają. Wszystko zależy od tego, jaki cel i efekt jest oczekiwany w wyniku inwentaryzacji. Docelowo, opracowywany system infor­matyczny będzie umożliwiał także zbudowanie odwzo­rowania sieci elektroenergetycznej w formacie zgodnym zCIM [4-6].