Strukturę PW pokazano na rysunku 8. W tabeli 10 zestawiono propozycje poszczególnych SGT [17;**].


Korzyści ekonomiczne z wprowadzenia na dużą skalę zasobnikowych systemów zasilania można oceniać dwojako. Pierwszą metodą jest ocena kosztów wytwarzania energii, pokazana w tabeli 11.
ZAŁOŻENIA (ceny i koszty oszacowano wg dostępnych danych PSE):
1)
oszacowanie przeprowadzono dla ostatniego roku czterech kolejnych etapów 5 – letnich;
2)
wzrost zużycia energii powoduje proporcjonalny wzrost nakładów na inwestycje sieciowe;
3)
pominięto koszty instalacji oraz zarządzania zgromadzonymi zasobami energii;
4)
zastosowanie zasobników obniża koszt rozwoju sieci proporcjonalnie do energii gromadzonej;
5)
zastosowanie zasobników pozwala skrócić czas braku energii z 2 godzin do 1 godziny rocznie;
6)
przyjęto wzrost zużycia energii elektrycznej o 3% rocznie;
7)
ceny energii (noc – szczyt): 80 – 200 zł / MWh, z zasobnikiem średnio 120 zł / MWh;
8)
wartość całej sieci przesyłowej i rozdz. ~ 30 mld zł;
9)
koszt niedostarczonej energii elektrycznej wynosi około 10 000 zł / MWh.
Koszty wytwarzania energii zmieniają się w Polsce w ciągu doby w granicach od 80 zł/MWh (nocą, pracują najbardziej ekonomiczne elektrownie) do 200-240 zł/MWh (w szczytach zapotrzebowania, pracują także drogie jednostki wytwórcze). Różnica w koszcie produkcji jest więc jak 1 : 2,5 – 3. Upowszechnienie zasobników energii elektrycznej gromadzących tanią energię elektryczną wykorzystywaną następnie w czasie dziennego czy wieczornego szczytu zapotrzebowania, a także opracowanie nowych zasad zarządzania tą energią, pozwoli na uzyskanie znacznych oszczędności w gospodarce i znaczne obniżenie kosztów dostawy energii elektrycznej dla odbiorców końcowych. Nadto zasobniki energii elektrycznej instalowane bezpośrednio u odbiorcy końcowego pozwalają na uniknięcie kosztu rozwoju sieci w związku z wzrastającym zapotrzebowaniem. Zniwelowanie szczytów zapotrzebowania oznacza także ograniczenie niezbędnej mocy zainstalowanej. Szczegółowe obliczenia wykraczają poza ramy niniejszego opracowania. Wynik przeprowadzonych symulacji jest wysoce zachęcający. Łączne oszczędności roczne oszacowano w granicach od 554 mln zł/r. (po I etapie, pięcioletnim, wdrażania nowego systemu) do 8882 mln zł/r. po pełnym jego wdrożeniu za 20 lat.
