Cyfrowe kamery Video/IP/CCTV: Ile megapikseli powinno wystarczyć?

fot. sxc.hu

Czy instalacja systemu monitoringu HD zawsze ma sens i czy rekompensuje koszta z tym związane?

Większa liczba megapikseli może przełożyć się na lepszą jakość systemu monitoringu. Czasem również występują sytuacje takie, gdzie wyższa rozdzielczość sensora nie pomaga a wręcz odwrotnie. Parametr rozdzielczości urządzeń powinien być dobrany odpowiednio do zastosowań i warunków w jakich system będzie pracował.

Użytkownicy typowych systemów multimedialnych zgodnie zauważają, że migracja z rozdzielczości VGA (640x480) do FullHD 1080p (1920x1080), skutkowała znacznym poprawieniem jakości obrazu. Oprócz zalet w postaci lepszego obrazu należy pamiętać o kosztach takiej migracji. Aby obraz w jakości 1080p był odtwarzany płynnie, musiały być wykonane dość znaczne inwestycje w infrastrukturę transmisji materiałów multimedialnych, np. wymiana przewodów telekomunikacyjnych, routerów czy dekoderów. Dodatkowe koszta w pewnym stopniu spowolniły tempo migracji standardów.

Kamery oferujące jeszcze wyższe rozdzielczości wkraczają w oferty integratorów systemów monitorujących. Użytkownik systemu otrzymuje coraz szerszą gamę produktów o coraz lepszych parametrach technicznych. Migracja z VGA do HD nie odbywa się w jedną noc i nie jest systemem tak prostym jak się wydaje. Natomiast, gdy jest już ukończona, efekt końcowy uświadamia jak duży krok naprzód został poczyniony.

Najczęściej wybierane rozdzielczości systemów monitoringu wideo mieszczą się w widełkach 1.3-3.1Mpix, co zapewnia bardziej czysty i szczegółowy obraz i jest to już w tej chwili pewien standard poniżej którego się nie schodzi.

Systemy wyposażone w rejestratory o wyższych rozdzielczościach przetworników otrzymują zdecydowanie więcej danych, które muszą zostać przetworzone i zarchiwizowane. Dekodowanie plików wideo o wielkich rozmiarach i rozdzielczościach wymaga także dodatkowej mocy obliczeniowej. Może dojść do sytuacji, gdzie jakość systemu będzie ograniczona przez jednostkę rejestrującą, ponieważ duża liczba danych z wielu kamer może przerosnąć jej możliwości rejestracji, co będzie skutkowało spadkiem ilości klatek jakie mogą być rejestrowane w ciągu jednej sekundy.

Sztuka wyboru

Ważne jest, aby uzyskać odpowiednią równowagę pomiędzy rozdzielczością systemu a ruchem czasu rzeczywistego jaki może być rejestrowany. Wiele osób od materiału HD oczekuje 30, a nawet 60 klatek na sekundę (fps) w grach i filmach. System multimedialny zdecydowanie odstaje od tych wymagań oferując około jednej klatki na sekundę, co w zupełności wystarcza aby sprostać zadaniu jakie ma wykonać.

Można oczywiście zainwestować w lepszej jakości rekordery i zwiększyć tę częstotliwość do 10-15, fps ale czy to ma sens? Złoty środek pomiędzy ilością rejestrowanych klatek w ciągu sekundy, rozdzielczością i przepustowością układu jest dobierany indywidualnie.

Kolejnym problemem w urządzeniach o wysokiej rozdzielczości (5-10 Mpix) jest czułość sensora na światło. Więcej pikseli na sensorze o tej samej powierzchni wymaga znacznie większej ilości światła, lub dłuższego czasu naświetlania piksela, aby zarejestrowany przez niego materiał był wyraźny. Skutkuje to ciemnym i 'zaszumionym' zdjęciem w przypadku szybkiej rejestracji obrazu lub zdjęcie może okazać się rozmazane z powodu dłuższego naświetlania podczas łapania obrazu z poruszającymi się obiektami.

Wybierając kamery HD musimy pamiętać o wydajności całego systemu, jeśli obrazy będą przesyłane zbyt wolno, system sam zmniejszy rozdzielczość rejestrowanego materiały tak, aby spełniał powierzoną rolę.

Podsumowując, gdy chodzi tylko o piksele, można powiedzieć, że więcej = lepiej, natomiast trzeba sobie zdać sprawę, że każda zmiana rozdzielczości w górę niesie za sobą spore koszta dodatkowe, które nie zawsze są ekonomicznie uzasadnione. Dobrą praktyką jest połączenie systemu HD i SD. Kamery o niższej rozdzielczości instalujemy w miejscach mniej istotnych, a kamery HD tam gdzie potrzeba szczegółowego monitoringu jest większa.

Źródło: securityinfowatch.com