Obciążalność prądowa długotrwała obwodów złożonych z grup przewodów

Poszukiwane wartości prądów dopuszczalnych długotrwale dla przewodów ułożonych wielowarstwowo uzyskano, wyznaczając maksymalną wartość prądu, który − płynąc długotrwale przez układ przewodów − nie spowodował wystąpienia w żadnym z przewodów temperatury wyższej od dopuszczalnej długotrwale. W tabeli tej umieszczone zostały również współczynniki poprawkowe k_Z do obliczania obciążalności prądowej przewodów ułożonych warstwowo, wyznaczone zgodnie z zależnością

gdzie:
I_Zw – obciążalność prądowa długotrwała przewodów ułożonych warstwowo,
I_Z – obciążalność prądowa długotrwała odosobnionego przewodu ułożonego w powietrzu (przyjęta zgodnie z [1] – tab. I).

Współczynniki k_Z należy zastosować do obciążalności prądowej długotrwałej pojedynczych przewodów wielożyłowych (przy obciążonych trzech żyłach przewodu) ułożonych w powietrzu, przedstawionych w PN-IEC 60364-5-523, przy czym wartości współczynników bez uwzględnienia przekroju znamionowego żył przewodów podano w tabeli III.

Wartości współczynników poprawkowych do wyznaczania obciążalności prądowej długotrwałej przewodów (tab. III), ułożonych w dwóch stykających się ze sobą warstwach, są większe (w zależności od liczby przewodów w warstwie) od 6 do 27% (przy założeniu jednakowej liczby przewodów w poszczególnych warstwach) od wartości współczynników dla układu trójwarstwowego.

Wartości współczynników zmniejszających obciążalność prądową długotrwałą przewodów ułożonych w pojedynczej warstwie jest większa o ok. 50% od obciążalności prądowej układu dwuwarstwowego i o ok. 80% od obciążalności układu złożonego z trzech warstw przewodów. Różnica ta wynika przede wszystkim z lepszych, dla układu jednowarstwowego (w porównaniu z układem wielowarstwowym), warunków oddawania ciepła do otoczenia.

Obciążalność prądowa długotrwała przewodów
ułożonych w wiązce okrągłej

Wartości prądów dopuszczalnych długotrwale dla przewodów ułożonych w wiązkach o kołowym przekroju poprzecznym będą (podobnie jak dla układów wielowarstwowych) znacznie mniejsze niż dla przewodów odosobnionych. Wynika to przede wszystkim z pośredniego nagrzewania przewodu (przewodów) ułożonego wewnątrz wiązki, w wyniku przepływu prądu przez żyły przewodów go otaczających. Ponadto w takich przewodach jest ograniczona możliwość oddawania do otoczenia ciepła wytworzonego w obciążonych żyłach, w wyniku konwekcji swobodnej.

Wartości prądów dopuszczalnych długotrwale dla przewodów ułożonych w wiązkach o kołowym przekroju poprzecznym przedstawiono w tabeli IV (na podstawie normy PN-IEC 60364-5-523 [1]).