Inżynier UA projektuje lepszy algorytm korekcji błędów

źródło: http://www.arizona.edu/

Bane Vasic z Uniwersytetu w Arizonie opatentował nowy algorytm korekcji błędów. Pierwsza licencja jest już w posiadaniu jednej z amerykańskich firm. 

To co się odbywa wewnątrz dysków twardych i układów scalonych dla większości ludzi jest tajemnicą. Jak na ironię, często mechanizmy używane w takich układach odzwierciedlają w pewnym stopniu pracę ludzkiego mózgu. 

Kody korekcji błędów przez ostatnie 50 lat pełniły znaczącą rolę zapewniając integralność danych w komunikacji między systemami komputerowymi i w systemach przetwarzania i przechowywania danych. Zaprogramowane w chipach komputerowych odgrywają rolę podobną do naszych mózgów, próbując nadać sens danym, których nie rozpoznają. Szukają one ciągle prawdziwego znaczenia danych wyłapując błędy i korygując je.

- Korekcja błędów występuje wszędzie, zarówno w naturze jak i w systemach stworzonych przez człowieka - mówi prof. Bane Vasic z wydziału inżynierii elektrycznej i komputerowej Uniwersytetu w Arizonie. Jako przykład korekcji błędów w naturze podaje swój serbski akcent, co często prowadzi do nieporozumień:
- Twój mózg koryguje błędy powodowane moim akcentem. Nasze mózgi korygują wszystkie rodzaje błędów mowy przez analizę kontekstu w jakim występują słowa niepasujące logicznie do całości wypowiedzi.

- Kody korekcji błędów, stworzone przez programistów są pewnym rodzajem "gramatyki" wykorzystywanej przez komputery i pozwalającej na wyłapywanie błędów- kontynuuje. Teraz, 50 lat po pojawieniu się pierwszych kodów korekcji Bane Vasic opracował nową metodę wyłapywania błędów z niesłychanie wysoką wydajnością.

Według autora nowa metoda podobna jest do gry w sudoku:
- Wyobraź sobie, że poszczególne komórki macierzy sudoku reprezentują pojedyncze transportowane bity danych, które będą musiały być zrekonstruowane. Zawartość niektórych bitów lub komórek jest znana, niektóre są puste, a niektóre są błędne. Algorytm korekcji charakteryzuje się tym, że  nie ma potrzeby angażowania dodatkowych jednostek do rozwiązywania zagadki, ponieważ jest ona rozwiązywana łącznie. Żadna komórka nie ma globalnej wiedzy o rozwiązaniu, ale łącznie komórki znajdują rozwiązanie poprzez przekazywanie informacji między sobą.

Można więc powiedzieć, że przekazywane informacje krążą jak plotki w małym mieście. Uszkodzone fragmenty danych przekazują przekłamaną plotkę. Pozostałe komórki otrzymując wiele informacji od pozostałych zauważą od których 'sąsiadów' otrzymują fałszywe informacje, dzięki czemu rozpoznają kto jest "dobrym", a kto "złym" sąsiadem.

arizona.edu