Płytki drukowane zostały zaprojektowane w środowisku PROTEL 99SE i wykonane w firmie SATLAND Prototype. Projektując je starano się, aby cały układ emulatora wraz z zasilaczem zmieścił się w niewielkiej obudowie KM-51. Wybór tego typu obudowy podyktowany był również tym, iż posiadała ona fabryczny otwór pod wyświetlacz LCD, jak też dwa dodatkowo otwory o średnicy 5 mm. Wykorzystano je montując dwukolorowe diody LED sygnalizujące zajęcie linii (świecą kolorem zielonym) oraz generowanie sygnału dzwonienia (kolor czerwony).
Obsługa urządzenia
Obsługę urządzenia możemy podzielić na obsługę od strony emulowanych linii – typowa obsługa aparatu telefonicznego (podniesienie mikrotelefonu, wybranie numeru, uzyskanie połączenia bądź sygnał zajętości) oraz na sterowanie przy pomocy klawiatury. Naciśniecie dowolnego przycisku klawiatury numerycznej, gdy któryś z mikrotelefonów jest podniesiony powoduje generacje sygnałów tonowych do aktywnej linii.
Gdy oba mikrotelefony są odłożone działają następujące klawisze:
A – wchodzi do menu/podmenu podmenu akceptuje wpisany numer
B – tylko w trybie edycji numeru – backspace
C – wychodzi poziom wyżej, w menu wyboru powoduje zapis ustawień
D – tylko w trybie edycji numeru, kasuje wpisany numer 1, 2, 3 – kolejne pozycje danego poziomu menu – wybór.
Przykładowo, aby zmienić numer pierwszego urządzenia należy:
• nacisnąć klawisz A
• z dostępnych trzech opcji klawiszem 1 wybrać „Ustawienia ab. 1”
• nacisnąć klawisz A
• zobaczymy ustawiony aktualnie numer; aby zmienić nacisnąć klawisz A
• wpisać z klawiatury nowy nr i zatwierdzić klawiszem A
• wyjść do głównego menu kilkoma naciśnięciami klawisza C lub podnosząc dowolny mikrotelefon.
Po włączeniu zasilania emulator przywraca ostatnio zapisane ustawienia. Jeżeli w trakcie uruchamiania będziemy trzymać naciśniety dowolny klawisz 0–9 nastąpi przywrócenie ustawień fabrycznych i zapisanie ich do pamięci.
fot. Spectrum
Rys. 3. Schemat menu emulatora
Ustawienia fabryczne to:
• głośność:
poziom 6• nr abonenta 1:
01• nr abonenta 2:
02• zmiana polaryzacji dla obu urządzeń –
wyłączona• wysyłanie prezentacji numeru CLIP dla obu urządzeń–
wyłączone fot. Spectrum
Rys. 5. Widok emulatora po zdjęciu górnej pokrywy obudowy
i odłączeniu klawiatury
WnioskiPrzedstawiona konstrukcja łączy umiejętności projektowania urządzeń elektrycznych, rysowania płytek drukowanych oraz programowania mikrokontrolerów. Zbudowany i przetestowany emulator spełnił postawione mu zadania. Uruchamianie było o tyle łatwe, że praktycznie cała inteligencja zawarta jest w mikrokontrolerze, którą można było dowolnie wiele razy zmieniać. Niestety pierwsza wersja płytki pokazała, że miniaturowe przekaźniki mogą wymagać określonej polaryzacji. Problem musiał zostać usunięty poprzez ponowne wykonanie płytek. To była jedyna napotkana trudność w konstruowaniu emulatora. Urządzenie może służyć zarówno do testowania innych urządzeń jak również jako prosta centrala do realizowania nietaryfikowanej łączności, np. w domu.
Literatura[1] Starecki T.: Mikrokontrolery 8051 w praktyce, BTC, 2002
[2] Smyczek M.: Protel 99SE pierwsze kroki, BTC, 2003
[3] Kraszewski M.: Telefoniczne urządzenia końcowe. Skrypt WAT, 1979
Autor: Marek Sawicki,
Wojskowa Akademia Techniczna, Wydział Elektroniki
wstecz
