Zależności określające temperaturę ogrzewanych pomieszczeń wykorzystywane do budowy układu symulacyjnego mają postać układu równań różniczkowych [3, 6]
(4) |
gdzie:
cp i viw – odpowiednio ciepło właściwe i objętość powietrza w i-tym
pomieszczeniu,
Θwi – temperatura wewnętrzna pomieszczenia,
Θz – temperatura zewnętrzna,
Qwi – moc od dodatkowych źródeł wewnętrznych,
Qri – moc promieniowania słonecznego,
α – współczynniki przejmowania ciepła (z odpowiednimi indeksami) na powierzchni grzejników Fgi oraz powierzchniach przegród wewnętrznych Fwi(i, j) i zewnętrznych Fzi,
ki0 – współczynnik przenikania ciepła przez okna o powierzchni Fi0,
Θśgi – średnia temperatura powierzchni grzejników,
Θśw(i,j) – średnia temperatura przegród wewnętrznych pomiędzy sąsiadującymi pomieszczeniami i i j,
v’iw – objętość strumienia masy infiltrującego powietrza.
Moc grzejnika określająca ilość ciepła dostarczonego do pomieszczenia wyraża się wzorem:
(5) |
gdzie:
mi´ – przepływ wody przez grzejnik,
c – ciepło właściwe wody,
Θ1,2gi – temperatura zasilania i powrotu z grzejnika.
W modelu symulacyjnym uwzględniono również wpływ zmian warunków atmosferycznych na temperaturę pomieszczeń oraz oddziaływanie zmiennych w czasie opóźnień transportowych w instalacji grzewczej. Jeżeli instalacja centralnego ogrzewania nie jest wyposażona w termoregulatory nagrzejnikowe, wówczas wpływ dodatkowych źródeł ciepła w pomieszczeniach nie jest w pełni kompensowany przez wymianę ciepła pomiędzy pomieszczeniami. Stabilizowana jest jedynie temperatura pomieszczenia, w którym znajduje się regulator pieca grzewczego. Zastosowanie termoregulatorów nagrzejnikowych kompensuje wpływ dodatkowych źródeł ciepła oraz warunków zewnętrznych poprzez zmianę przepływów mi´(t) przez grzejniki, co wpływa pośrednio na zmianę sumarycznego przepływu M´(t) zgodnie z charakterystyką pompy obiegowej. Dynamikę zmian temperatury grzejników pod wpływem zmian temperatury zasilania można scharakteryzować jako działanie członu inercyjnego drugiego rzędu z opóźnieniem transportowym. W przypadku stosowania regulatorów nagrzejnikowych opóźnienia transportowe zależą od zmiennej w czasie wielkości przepływu przez grzejniki oraz przez źródło ciepła. Zawory nagrzejnikowe nie tylko znacznie zmniejszają wielkość wahań temperatur w poszczególnych pomieszczeniach, lecz również umożliwiają zróżnicowanie ich temperatur w zależności od potrzeb użytkowników. Na rysunku 4 przedstawiono wynik symulacji przebiegu mocy cieplnej, oddawanej przez grzejnik w pomieszczeniu przy dwustawnej regulacji źródła ciepła.
Rys. 4. Przebieg mocy cieplnej P(t) przekazywanej przez grzejnik do ogrzewanego pomieszczenia. Czas [min], moc grzejnika [W]. Zaznaczono sumaryczny przepływ wody M´(t).
Rys. 5. Wpływ zewnętrznych warunków atmosferycznych na działanie systemu centralnego ogrzewania z termozaworami nagrzejnikowymi. Przebiegi T1, T2, T3 – temperatury pomieszczeń, Tz + Tv – sumaryczny wpływ zmian temperatury zewnętrznej i wiatru (4 m/s) na tle przepływu wody przez źródło ciepła.
Natomiast rysunek 5 przedstawia przebiegi temperatur w trzech pomieszczeniach na tle zmian przepływu przez źródło ciepła i zmian temperatury efektywnej Tz + Tv.
Przebieg temperatury T2 w pomieszczeniu regulatora nie odbiega od temperatury zadanej 20oC. Przebieg T1 otrzymano dla pomieszczenia o największej kubaturze, natomiast T2 dla pomieszczenia najmniejszego.
Termozawory nagrzejnikowe umożliwiają oczywiście większe rozstrojenie temperatur pomieszczeń, dochodzące przy względnie dobrej termoizolacyjności budynku do 4oC od temperatury zadanej.
Przedstawione wyniki badań symulacyjnych pokazują, że model symulacyjny oparty na zależnościach (4) i (5) oraz nieliniowych elementach układów sterowania, zamieszczonych w programie Matlab-Simulink pozwalają na przeprowadzenie wstępnych badań projektowanych systemów instalacji grzewczych w domach jednorodzinnych. Wyniki badań pokazują również, że wahania temperatury pomieszczeń wywołane dwustawną regulacją w instalacji centralnego ogrzewania są nieznaczne i umożliwiają poprawną rejestrację temperatur pomieszczeń dla podziałów kosztów ogrzewania mieszkań czy wyznaczenia rzeczywistej efektywności energetycznej budynków z indywidualnymi źródłami ciepła.
LITERATURA
[1] Skórski J., Skórski A.: Sposób rozliczania energii cieplnej. Zgłoszenie patentowe P342830. Biuletyn Urzędu Patentowego 2002 nr 8
[2] Skórski J., Durnaś M.: Sposób określania zużycia energii cieplnej wraz z systemem rozliczania kosztów w budynkach mieszkalnych i biurowych. IV Konferencja Naukowa „Postępy w Elektrotechnice Stosowanej”, Kościelisko 2003
[3] Durnaś M., Skórski J.: Symulacja dynamiki wpływu zewnętrznych warunków atmosferycznych na temperaturę pomieszczeń mieszkalnych. IV Konferencja Naukowa „Postępy w Elektrotechnice Stosowanej”, Kościelisko 2003
[4] Skórski J., Szaflik W.: Podział kosztów ogrzewania na podstawie pomiaru temperatury w pomieszczeniach za pomocą miniaturowych rejestratorów. Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja 2004 nr 6
[5] Skórski J., Szaflik W.: Propozycje systemów pomiaru zużycia energii cieplnej na ogrzewanie mieszkań dla spółdzielni mieszkaniowych. Przegląd Elektrotechniczny 2008 nr 7
[6] Durnaś M., Skórski J.: Układy sterowania węzłem ciepłowniczym z wykorzystaniem metody MFC i przetwornika szybkości oddawania ciepła. Wiadomości Elektrotechniczne 2009 nr 3
[7] Skórski J.: Interaktywny system pomiaru zużycia mediów i określania ich kosztów w zasobach spółdzielni mieszkaniowych z dostępem lokatorów do przetworzonych danych. Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja 2009 nr 9
[8] Skórski J., Durnaś M.: Propozycja systemu pomiaru efektywności energetycznej mieszkań i budynków. Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja 2011 nr 2
[9] Katalogi i noty aplikacyjne firmy Maxim 2011
|
REKLAMA |
REKLAMA |