Inwestycja w energię ze źródeł odnawialnych – ile możemy jeszcze zbudować?

O energetyce odnawialnej mówi się coraz więcej, wskazując możliwości rozwoju i cele, szczególnie na nieodległą perspektywę roku 2020. Mało, kiedy analizuje się, ile powinniśmy wybudować nowych mocy wytwórczych, ile będzie to kosztowało, czy jest to opłacalne i czy inwestycją w energetykę odnawialną można zainteresować nie tylko przedsiębiorstwa, ale także obywateli?

W Polsce obecny udział energii ze źródeł odnawialnych (OZE) w stosunku do zużycia energii finalnej brutto kształtuje się na poziomie 8%. Przekłada się to na roczną produkcję zielonej energii elektrycznej w ilości ok. 8 TWh, zielonego ciepła w ilości ok. 47 TWh (170 PJ) oraz biopaliw w ilości ok. 10 TWh (900 ktoe). PIGEO szacuje, że zużycie energii w Polsce będzie wzrastać a przy efektywnym zarządzaniu energią poziom zużycia jej w roku 2020 osiągnie poziom ok. 815 TWh.

Zgodnie z dyrektywą unijną 2009/28/WE cel dla OZE w Polsce wynosi 15%. Aby go osiągnąć produkcja zielonej energii powinna, co najmniej ulec podwojeniu w stosunku do stanu obecnego. Bez nowych inwestycji skumulowanych do realizacji w ciągu 10 lat, osiągnięcie celu nie będzie możliwe. W sektorze elektroenergetyki powinien nastąpić wzrost mocy wytwórczych do 15 000 MW, z czego ok. 8500 MW stanowić będą farmy wiatrowe. Duży wzrost produkcji energii elektrycznej nastąpi także z biomasy w technologii jej współspalania z węglem. „Inwestycje” w taką generację energii nie przekładają się jednak w nowe i wydajne moce wytwórcze.

Szacuję się także wzrost instalacji na biogaz (do 1650 MW) oraz na bioodpady (do 230 MW) i małej energetyki wodnej (do 530 MW). Realizacja tych celów nie będzie możliwa bez konieczności wprowadzenia usprawnień w procedurach administracyjno-prawnych, w tym szczególnie w zakresie planowania przestrzennego z uwzględnieniem lokalizowania jednostek OZE, wprowadzenia gwarantowanego przyłączenia do sieci dla generacji małej mocy oraz wprowadzenia długiej polityki dla systemów wsparcia, znacznie dłuższej niż funkcjonujące do roku 2017 zielone certyfikaty. Bez wprowadzenia uzależnienia systemów wsparcia od rodzaju źródła (np. system cen gwarantowanych) rozwój na szerszą skalę takich źródeł jak fotowoltaika, czy geotermia a nawet biogaz rolniczy, czy mała energetyka wodna nie będzie możliwy. Na sfinansowanie wszystkich nowych inwestycji we wszystkich sektorach energii niezbędne będą wydatki sięgające średnio rocznie ok. 2,7 mld euro.

Co prawda większe przedsięwzięcia sfinansują inwestorzy przy udziale banków, jednakże duży udział w rozwoju sektora OZE będą mieli także obywatele inwestujący w pompy ciepła, kolektory słoneczne, czy przydomowe wiatraki mniejszej mocy. To, ile kosztuje dana instalacja, gdzie szukać wsparcia w procedurach administracyjno-prawnych oraz jakie są mechanizmy rynkowe i wreszcie jak działają systemy wsparcia, i kto może je otrzymać, będzie omówione podczas II edycji Międzynarodowego Kongresu Energii Odnawialnej Green Power odbywającego się w Warszawie w dniach 6-7 października 2010.