Słabe oświetlenie może zaburzać pracę mózgu

Naukowcy badali mózgi kusu nilowych (Arvicanthis niloticus) - gryzoni zamieszkujących saharyjską część Afryki. Ssaki te, podobnie jak ludzie, prowadzą dzienny tryb życia, a w nocy śpią.

Gryzonie, które poddawano ekspozycji na przygaszone światło przez cztery tygodnie, utraciły blisko 30 proc. objętości hipokampa, struktury mózgu kluczowej dla procesu uczenia się oraz zapamiętywania. Przekładało się to na gorsze radzenie sobie tych osobników z zadaniem na orientację przestrzenną, którego uczyły się wykonywać wcześniej. W przypadku gryzoni mających kontakt z jasnym światłem sprawność wykonywania zadania znacznie wzrosła.

Gdy gryzonie z "niedoświetlonej" grupy przez kolejne cztery tygodnie poddawano ekspozycji na jasne światło, objętość hipokampa i zdolność wykonywania zadania wróciły do normy.

To pierwsze badania świadczące o tym, że zmiany w dostępie do światła pochodzącego z otoczenia prowadzą do zmian strukturalnych w mózgu. Jak wynika z danych Agencji Ochrony Środowiska USA, Amerykanie spędzają w pomieszczeniach średnio 90 proc. czasu - zauważają autorzy.

Przedłużająca się ekspozycja na słabe światło prowadzi do dużego obniżenia poziomu wydzielanego przez neurony białka BDNF (neurotroficzny czynnik pochodzenia mózgowego), które pomaga utrzymywać prawidłowe funkcjonowanie synaps i neuronów w hipokampie.

Co istotne, światło nie oddziałuje na hipokampa w sposób bezpośredni, lecz poprzez inne obszary mózgu. Naukowcy badają obecnie grupę neuronów zlokalizowanych w podwzgórzu, które produkują hipokretynę, neuropeptyd wpływający na wiele funkcji mózgu.

Jeśli podanie gryzoniom hipokretyny pomoże przywrócić prawidłową strukturę hipokampa, omijając oko i bez ekspozycji na jasne światło, być może uda się pomóc pacjentom z jaskrą, retinopatią czy zaburzeniami funkcji poznawczych - mówi autor badań dr Antonio Nunez.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl