Ona mnie Znalazla po 50 latach

Tak bylismy kochankami w Paryzu, nawet mieszkalismy razem. A potem drogi nasze rozeszly sie. Ja juz mam 79 lat (w Stanach Ziednoczonych); ona jest tylko thrzy lata mlodsza (we Francji). Ja jestem dziadkiem a ona jest babcia. Jak dotad nic w tym nie ma nadzwyczajnego. 

W koncu pazdziernika bylismy z zona we Francji. Szkoda ze nie spreawdzalem mojej poczty electronowej (email) podczas tej wizyty. W domu nagromadzilo sie duzo emailow; zaczalem pozbywac sie ich bez czytania. A tu nagle widze znajome imie i nazwisko. Czy moze to byc ona, pomyslalem. Pewnie nie, wiele fracuzek tak samo sie nazywa. 

Zaczelem czytac i widze ze to ona. J... pisala ze snilem sie jej. Bylo to akurat jak bylismy w Paryzu. Po obudzeniu sie poszla do swojego kompiutora (do Google) i napisala "Ludwik Kowalski." Odrazu sie dowiedzala wszystkiego o mnie. Podniecony, podzililem sie tym Lida (moja zona) i odpisalem odrazu. Ale moja odpowiedz zagubila sie. Czekalem przez kilka tygodni i potem wyslalem druga odpowiedz, proszac on numer telefonu. Tym czasem nie musialem dlugo czekac na odpowiedz. Zadzwonilem odrazu, w obecnosci Lindy; ona tez zna francuzki. Byla to bardzo wzruszajaca rozmowa. J... plakala; ja tez mialem wilgotne oczy. 

Dowiedzialem sie ze jej parnter--mieszkaja razem od 30 lat--nie wie o naszej korespondencji. Dlaczego tak jest, spytalem. Bo on moze byc zazdrostny, odpowiedziala. Przekonalem ja ze to nie dobrze, ze on tez musi o wszystkim wiediec. 

Nastepnego cala znowu rozmawialismy przez telefon, cala czworka. Wspolnym jezykiem byl francuzki; oni nie znaja angielskiego. Potem wymienilismy sie fotografiami, tez za pomoca internetu. Jej parner, przystojny facet w moim mniejwiecej wieku, tez chce zebysmy stali sie przyjacelami. Mam nadzie ze tak bedzie. Co za historia.

. . . . . . . . . . . . . . . . 

Moje zawiklane zycie jest opisane w ksiazce internatowej. Ci co znaja angielski moga ja przeczytac w calosci. Link znajduje sie w moim podpisie. 

Ci co nie znaja angielskiego moga przeczytac tylko maly fragment, mojego zyciorysu (przetlumaczony na polski). Link do tego fragmnetu tez znzjduje sie w podpisie. 

Podielcie sie tymi linkami z tymi kogo tematyka ksiazki (ideologiczna, naukowa i sprawy sercowe) moze zainteresowac. 

Ludwik Kowalski

Professor Emeritus (see Wikipedia)

Montclair State University, NJ, USA

Panie Ludwiku,

zapoznałam się z Pańską biografią na wikipedii i jestem pod wrażeniem Pana dramatycznego życiorysu... Poza tym jestem pozytywnie zaskoczona tym, że można "spotkac" Pana w takim miejscu :-)

Pana losy dają do myślenia, zwłaszcza teraz, świeżo po 30 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego...

Chętnie zapoznam się z Pana książką, dziękuję za link - czy przewiduje Pan tłumaczenie jakiegoś większego fragmentu na język polski?

Pozdrawiam

Panie Ludwiku,
Pański życiorys wart jest nie jednej publikacji :) mogę jedynie życzyć powodzenia przy promocji książki. 

zbaczając z tematu chciałbym zapytać o dostępność Pańskich prezentacji  http://pages.csam.montclair.edu/~kowalski/LK_presentations.html
chodzi o tematykę zimnej fuzji poruszaną w ostatnich prezentacjach - czy jest to materiał open source?

Pozdrawiam

Panie Ludwiku,
to się świetnie składa, jednak mam problem z otwarciem linka, który Pan podał :/

podobnie jak ze źródłem z wikipedii http://pages.csam.montclair.edu/~kowalski/index.html

czy to możliwe, że strona jest dostępna tylko w USA?

Dziękuję, teraz jest OK. jutro zabiorę się za lekturę, ale już widze że jest tego sporo. na pierwszy rzut oka wpadła mi ciekawa krytyka artykułu "Ecological Nuclear Energy"

Szkoda, że wyniki ostatniego badania były negatywne, ale rozumiem, że to nie pierwsza i zapewne nie ostatnia próba?

pozdrawiam

Panie Ludwiku,
przepraszam za offtopic, ale co Pan myśli o tym? http://www.nyteknik.se/nyheter/energi_miljo/energi/article3108242.ece

czyżby wreszcie przełom w zimnej fuzji?