ABC instalacji, czyli jak układać przewody elektryczne

fot. ntk cables

Punktem wyjścia do stworzenia bezpiecznej i bezawaryjnej instalacji elektrycznej jest starannie przemyślany projekt, uwzględniający potrzeby użytkowników i przewidywane obciążenia. Niebanalną rolę odgrywa w tym przypadku jednak nie tylko odpowiedni dobór, lecz również prawidłowe ułożenie przewodów.

Gwarancją bezawaryjności instalacji elektrycznej jest profesjonalne wykonawstwo 

Pierwszym etapem powstawania domowej instalacji elektrycznej jest wykonanie jej projektu. Uprawniony do tego projektant przygotowuje go w oparciu o obowiązujące normy, dobre praktyki i potrzeby inwestora. Należy jednak pamiętać, że nawet najlepszy projekt instalacji elektrycznej gwarantuje sukces tylko pod warunkiem profesjonalnego wykonawstwa. Brak doświadczenia, nadmierna rutyna, niedokładność, pośpiech czy chęć zaoszczędzenia na materiałach może doprowadzić do wadliwego funkcjonowania instalacji, a nawet jej uszkodzenia, i w efekcie – potrzeby jej całkowitej wymiany. Aby uniknąć takiego ryzyka, warto zadbać o spełnienie kilku podstawowych zasad.

Właściwy dobór przewodów

W instalacjach domowych tradycyjnie stosowano przewody miedziane o przekrojach 3x1,5 mm² do zasilania oświetlenia oraz 3x2,5 mm² do zasilania gniazd wtyczkowych. Obecnie w domach i mieszkaniach stosuje się coraz większą liczbę odbiorników elektrycznych o stosunkowo dużej mocy, dlatego takie rozwiązania są często niewystarczające. Przekrój przewodu powinien być każdorazowo dopasowywany do przewidywanego obciążenia instalacji. Stosowanie przewodów o zbyt małych przekrojach skutkuje nadmiernymi obciążeniami instalacji i wyłączeniem zasilania, a w połączeniu ze zbyt „dużym” bezpiecznikiem mogą doprowadzić nawet do cieplnego uszkodzenia izolacji przewodów. Odbiorniki o dużej mocy, jak chociażby kotły grzewcze czy elektryczne płyty indukcyjne wymagają przewodów o większych przekrojach, np. 4 mm². Warto przy tym zawsze stosować przewody na napięcie 750 V, które posiadają grubszą izolację oraz powłokę, co powoduje, że są one bardziej odporne na uszkodzenia oraz cechują się lepszymi właściwościami elektrycznymi. Często spotykanym błędem wykonawczym jest również stosowanie przewodów YDY na zewnątrz budynku.

- Przewody o oznaczeniach takich jak YDYp czy YDYt są przeznaczone tylko i wyłącznie do układania wewnątrz pomieszczeń, natomiast nie nadają się do instalowania na zewnątrz budynku – w gruncie czy w miejscach wystawionych na promieniowanie UV. Do budowy oprzewodowania znajdującego się na zewnątrz budynku należy stosować kable YKY, których konstrukcja i parametry są dostosowane do takich warunków pracy – mówi Mirosław Lazarek, Product Manager w firmie nkt cables.

Przewody nkt instal PLUS z oznaczeniem kolorystycznym:

nkt instal PLUS YDYp 450/750 3x1,5 mm²

nkt instal PLUS YDYp 450/750 3x2,5 mm²

Meandry wewnętrznych instalacji

Układanie oprzewodowania w pomieszczeniach należy wykonywać starannie i przy zachowaniu obowiązujących zasad. Tymczasem często już na etapie obróbki przewodów dochodzi do uszkodzenia izolacji żył roboczych – fazowej lub neutralnej, co w późniejszym czasie prowadzi do powstawania zwarć i rozmaitych awarii instalacji. Jednym z praktycznych sposobów na eliminację takiego ryzyka jest przecinanie opony wzdłuż żółto-zielonej żyły roboczej.

- Takie błędy są często wynikiem pośpiechu lub niedogodnych warunków pracy, na przykład braku dobrego oświetlenia. Dlatego w firmie nkt cables opracowaliśmy rozwiązanie identyfikacji kolorystycznej przewodów płaskich. Ma ono formę paska biegnącego na całej długości przewodu, który jest umieszczany po stronie żyły ochronnej, co pozwala łatwo ustalić jej położenie i znacznie ograniczyć ryzyko uszkodzenia izolacji żył roboczych – podkreśla Mirosław Lazarek.

Do uszkodzenia powłoki może dojść również przy przeprowadzaniu przewodów przez ściany. Dlatego bezpieczniejszym rozwiązaniem jest układanie instalacji w rurkach ochronnych. Zaletą takiego rozwiązania jest również fakt, że w razie potrzeby jej wymiany nie wymaga to skuwania ścian. Natomiast w przypadku umieszczania przewodów bezpośrednio w tynku, należy bezwzględnie pokryć je przynajmniej pięciomilimetrową warstwą tynku. Zbyt płytkie ich ułożenie może w praktyce skutkować pojawianiem się ciemnych cieni wzdłuż trasy instalacji. Przewody należy prowadzić wzdłuż linii prostych, równolegle do sufitu, ościeżnic i podłóg. Nie należy ich układać pod kątem, gdyż trudniej jest zorientować się w przebiegu instalacji w sytuacji nawiercania otworów w ścianach. Trzeba przy tym zachować odpowiednie odległości. Łączniki powinny się znaleźć na wysokości 105 cm od podłogi, natomiast gniazda w pokojach – 30 cm od podłogi, a w kuchniach na wysokości 115 cm, licząc od podłogi. Zachowanie tych zasad i stosowanie materiałów wysokiej jakości pozwoli stworzyć bezpieczną i bezawaryjną instalację.