Krajowe sieci dystrybucyjne a bezpieczeństwo zasilania odbiorców - str. 2 - STACJE TRANSFORMATOROWE - SIECI ENERGETYCZNE - BEZPIECZEŃSTWO ENERGETYCZNE - DOSTAWY ENERGII - SAMOWYSTARCZALNOŚĆ ENERGETYCZNA - TRANSFORMATORY - ELEKTROENERGETYKA - TRANSFORMATORY ROZDZIELCZE - INFRASTRUKTURA ENERGETYCZNA - SIECI ELEKTROENERGETYCZNE SN I NN
Mouser Electronics Poland   Przedstawicielstwo Handlowe Paweł Rutkowski   Amper.pl sp. z o.o.  

Energetyka, Automatyka przemysłowa, Elektrotechnika

Dodaj firmę Ogłoszenia Poleć znajomemu Dodaj artykuł Newsletter RSS
strona główna ARTYKUŁY Energetyka Krajowe sieci dystrybucyjne a bezpieczeństwo zasilania odbiorców
drukuj stronę
poleć znajomemu

Krajowe sieci dystrybucyjne a bezpieczeństwo zasilania odbiorców

Problemy zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej 

Zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej do od­biorców wymaga ze strony przedsiębiorstwa energetycznego bar­dzo szerokich działań, tak w trakcie eksploatacji sieci, jak i w fazie opracowywania planów rozwoju sieci elektroenergetycznych, czyli budowy nowych elementów, które spowodują zmniejszenie awaryjności układów oraz poprawę jakości (głównie warunków na­pięciowych). Rozwój sieci ma zapewnić również zmniejszenie strat sieciowych (zwiększenie efektywności energetycznej), a w konse­kwencji zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych zmiennych przedsiębiorstwa energetycznego. Podobne oszczędności może uzyskać przedsiębiorstwo przez modernizację elementów sieci, która jest często niezbędna z uwagi na znacznie dłuższy okres ich eksploa­tacji od okresu amortyzacji i występujące znacznie wyższe koszty zapewnienia poprawnej pracy tych elementów. Złożoność problemu bezpiecznych dostaw energii do odbiorców nie pozwala na całościo­we przedstawienie go w prezentowanym artykule. Jednak poniżej zasygnalizowano te zagadnienia, które mają poprawić pewność za­silania głównie drobnego odbiorcy rozproszonego.

Przedsiębiorstwa energetyczne realizują inwestycje w następują­cych zakresach:

  • budowy nowych i modernizacji dotychczas eksploatowanych ele­mentów sieci - jako ogólna strategia zwiększenia majątku sieciowe­go niezbędnego dla poprawnej pracy sieci,
  • przyłączenia nowych odbiorców do sieci,
  • budowy sieci dla przyłączania źródeł generacji rozproszonej.

Plany przedsiębiorstw energetycznych powinny zapewnić mini­malizację nakładów i kosztów przez nie ponoszonych w celu ogra­niczenia nadmiernego wzrostu stawek opłat przesyłowych przy za­gwarantowaniu dostaw energii o wymaganej jakości. Sporządzenie planów rozwoju przez przedsiębiorstwo energetyczne napotyka często bariery spowodowane brakiem planów zagospodarowania przestrzennego. Plany te powinny być przygotowane przez gminy i stanowić podstawę planowania oraz organizacji zaopatrzenia nie tylko w energię elektryczną, ale również w ciepło i gaz. Innym, bar­dzo skomplikowanym problemem są trudności w uzyskaniu zgody na zawłaszczenie terenu pod budowę linii elektroenergetycznych, które wydłużają często okres budowy i zwiększają nakłady inwesty­cyjne. Wybrane zalecenia przy planowaniu rozwoju krajowej sieci dystrybucyjnej średniego i niskiego napięcia można wg [10] okre­ślić w sposób następujący:

  • dla sieci SN - w obszarach podmiejskich i małych miastach typowym rozwiązaniem powinna być sieć kablowa, a w strefach wiejskich - sieć napowietrzna, z niewielkim udziałem kabli (jako fragmentów sieci napowietrznej),
  • dla sieci nN na obszarach wiejskich podstawowym rozwiązaniem powinno być:
  •  
    • przy odbiorcach rozproszonych - sieć przewodów izolowanych zawieszanych na słupach,
    • przy zabudowie ciągłej lub zwartej - sieć kabli ziemnych lub mie­szana (kable ziemne i przewody izolowane),
  • tradycyjne linie z przewodami gołymi powinny być tylko rozwią­zaniem uzupełniającym, stosowanym na terenach niezadrzewionych.

Postęp techniczny w budowie sieci spowodował, że coraz po­wszechniejsze jest stosowanie łączników zdalnie sterowanych (ŁZS), które poprawiają pewność zasilania i umożliwiają stosowa­nie nowych układów rozległych sieci średniego napięcia. Oddziel­nym zagadnieniem jest optymalny wybór liczby i miejsc lokalizacji łączników ŁZS. Analizując rozwiązania konstrukcyjne poszczególnych elementów sieciowych w aspekcie planowania rozwoju wiej­skiej sieci elektroenergetycznej średniego i niskiego napięcia należy uwzględniać przede wszystkim linie napowietrzne z przewodami izolowanymi i nowoczesne stacje transformatorowo-rozdzielcze. Linie napowietrzne z przewodami izolowanymi:

  • na średnim napięciu - to zarówno linie z przewodami w pełni izolowanymi jak i linie z przewodami w osłonach izolacyjnych,
  • na niskim napięciu - to linie z izolowanymi przewodami samonośnymi.

Zastosowanie przewodów izolowanych praktycznie całkowicie eli­minuje awarie linii spowodowane przez wiatr i burze, śnieg i sadź na przewodach i drzewach [10]. Zastosowanie przewodów izolowanych znacznie zmniejsza nakłady na okresowe wycinki drzew rosnących wzdłuż linii, a w przypadku linii niskiego napięcia nie wymaga stoso­wania poprzeczników z izolatorami i pozwala na stosowanie slupów drewnianych. Wybór rozwiązania konstrukcyjnego stacji transformatorowo-rozdzielczej SN/nN uzależniony będzie od występującego charakteru zabudowy. Dla tzw. odbiorców rozproszonych wskazane jest stosowanie stacji słupowych (dupy z żerdzi strunobetonowych wirowanych) z transformatorem o mocy znamionowej do 400 kVA, zasilanych po stronie SN linią napowietrzną i wyprowadzeniami obwodów nN liniami napowietrznymi albo kablami ziemnymi.

Spore korzyści przynosi instalowanie małogabarytowych stacji transformatorowo-rozdzielczych SN/nN o mocach znamionowych transformatorów od 250 do 630 kVA zapewniających wysoki poziom bezpieczeństwa i komfort obsługi stacji, zwartą budowę, niewielkie wymiary i wagę, łatwy transport oraz szybki montaż w terenie, mały zakres prac konserwacyjnych, estetyczny wygląd stacji umożliwiający dopasowanie wystrojem zewnętrznym do otoczenia (stacja nie stanowi dysonansu architektonicznego).

Bardzo ważnym zadaniem, które muszą rozwiązywać przedsiębior­stwa energetyczne jest przyłączenie źródeł generacji rozproszonej, z reguły o niewielkich jednostkowych mocach wytwórczych, dostar­czających energię w pobliżu jej zapotrzebowania. Źródła te są istotnym elementem poprawy bezpieczeństwa energetycznego, a dodatkową korzyściąjest wykorzystanie lokalnych źródeł energii. Podstawowymi problemami, jakie występują przy włączaniu tych źródeł do sieci elek­troenergetycznej, wg [11] są:

  • chimeryczność źródeł, tzn. nieoznaczoność ilości i czasu wpro­wadzenia wytworzonej energii do sieci, a w konsekwencji koniecz­ność utrzymywania kosztownych rezerw mocy,
  • odchylenia od poziomu lokalnych napięć poza granice normy,
  • wpływy źródeł na straty mocy czynnej i biernej w sieci. Przyłączenie źródła rozproszonego do węda systemu elektro­energetycznego pociąga za sobą zmianę stanu pracy tego systemu. Można stwierdzić, że źródła te powodują wiele problemów tech­nicznych, które skutkują konkretnymi ograniczeniami i muszą być na bieżąco rozwiązywane. Można wg [11] zaliczyć do nich:
  • dwukierunkowy rozpływ mocy,
  • potencjalny wzrost wskaźników termicznych wyposażenia,
  • obniżone możliwości regulacji napięcia - odchylenia i wahania napięcia mogą przekraczać wartości dopuszczalne w tym zakresie,
  • podwyższone poziomy mocy zwarciowych w miejscu przyłącze­nia źródła,
  • zmniejszenie skuteczności zabezpieczeń i mechanizmów koordy­nacji.

Tendencja do wprowadzania coraz większej liczby źródeł gene­racji rozproszonej będzie skutkowała nowym podejściem do pracy układów sieciowych. Współpraca tych źródeł będzie zależała w du­żym stopniu od tego, jakie zadania będą miały do spełnienia. Źródła rozproszone mogą być stosowane do specjalnych celów, np. dosta­wy mocy do konkretnego odbiorcy charakteryzującego się wyso­kimi wymaganiami w zakresie pewności zasilania. Źródła te mogą powoli stawać się głównymi źródłami energii elektrycznej. W takim przypadku obecna sieć będzie przekształcać się w tzw. mikrosieci, w skład których będą wchodzić grupy odbiorców, nowoczesne urzą­dzenia generujące o małej mocy oraz nowoczesne systemy zabez­pieczeń i monitoringu. Te mikrosieci będą mogły współpracować ze sobą, np. wymieniając nadwyżki wytwarzanej mocy i energii.

Biorąc to pod uwagę trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że przy­szła struktura sieci i ich eksploatacja może być dostosowana do innych wymagań. Zawsze jednak nadrzędnym jej zadaniem będzie transport energii wysokiej jakości od wytwórcy do odbiorcy. Tradycyjna sieć dystrybucyjna może również stanowić niezbędne rezerwowe zasilanie.

 

Podsumowanie

W artykule przedstawiono ogólną charakterystykę aktualnego stanu elektroenergetycznych sieci rozdzielczych średniego i ni­skiego napięcia oraz wybrane problemy rozwoju tych sieci. Można powiedzieć, że przedsiębiorstwa energetyczne dążą do właściwego rozwoju i optymalnej eksploatacji sieci, co gwarantuje pewne do­stawy energii odbiorcom. Występuje jednak jeszcze jeden poważny problem - poza wymienionymi wcześniej - a mianowicie problem finansowania rozwoju i modernizacji sieci. Polska sieć dystrybu­cyjna jest siecią, w której pracują elementy wyeksploatowane, wy­magające wymiany lub modernizacji. Potrzeby kapitałowe w tym zakresie są niejednokrotnie większe od możliwości finansowych przedsiębiorstw. Ponadto poważną przeszkodą w przyłączaniu no­wych odbiorców do sieci - szczególnie na obszarach z odbiorcami rozproszonymi - jest mała lub wręcz ujemna opłacalność inwestycji przyłączeniowych dla dystrybucyjnych przedsiębiorstw energetycz­nych. Pomimo wymienionych problemów można oczekiwać, że prowadzone inwestycje w ramach rozwoju i modernizacji sieci - nierzadko w okrojonym zakresie z uwagi na ograniczenia kapitało­we - doprowadzą do instalowania elementów sieciowych wysokiej jakości, a tym samym poprawią bezpieczeństwo energetyczne przez wyższą pewność dostaw energii elektrycznej do odbiorców.

 

Artykuł prezentowano na XVI Sympozjum OP SEP z cyklu „Współ­czesne urządzenia oraz usługi elektroenergetyczne, telekomunikacyj­ne i informatyczne - bezpieczeństwo pracy i eksploatacji sieci oraz instalacji” (20-21 listopada 2013 r., Poznań).


LITERATURA:

[1] Bojarski W.: Bezpieczeństwo energetyczne. Wokół Eneregtyfa 2004

[2] www.węglowodory.pl

[3] Statystyka Elektroenergetyki Polskiej 2002-2012. Wyd. Agencja Rynku Energii, Warszawa 2003-2013

[4] Kulczycki J., Niewiedział E., Niewiedział R.: Wybrane problemy rozwoju wiej­skich sieci elektroenergetycznych. INPE 2009 nr 122-123

[5] Strożyk K.: Aktualny stan potrzeb odnowy i modernizacji wiejskich sieci elektro­energetycznych. INPE 2009 nr 122-123

[6] Begier R: Potrzeby restrukturyzacji sieci wiejskich. Konferencja Naukowo-Tech­niczna „Wiejskie sieci elektroenergetyczne”, Miętne 1996

[7] Sozański J.: Niezawodność zasilania energią elektryczną. WNT, Warszawa 1982

[8] Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1994

[9] Niewiedział E., Niewiedział R.: Koszty nie dostarczonej energii jako składnik kry­terium opłacalności inwestycji elektroenergetycznej. XIII Międzynarodowa Konfe­rencja Naukowa „Aktualne problemy w elektroenergetyce”. Gdańsk-Jurata 2007

[10] Marzecki J.: Terenowe sieci elektroenergetyczne. Wyd. ITE, Warszawa 2007

[11] Kowalska A., Wilczyński A.: Źródła rozproszone w systemie elektroenergetycz­nym. Wyd. KAPRINT, Lublin 2007

REKLAMA

Otrzymuj wiadomości z rynku elektrotechniki i informacje o nowościach produktowych bezpośrednio na swój adres e-mail.

Zapisz się
Administratorem danych osobowych jest Media Pakiet Sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku, adres: 15-617 Białystok ul. Nowosielska 50, @: biuro@elektroonline.pl. W Polityce Prywatności Administrator informuje o celu, okresie i podstawach prawnych przetwarzania danych osobowych, a także o prawach jakie przysługują osobom, których przetwarzane dane osobowe dotyczą, podmiotom którym Administrator może powierzyć do przetwarzania dane osobowe, oraz o zasadach zautomatyzowanego przetwarzania danych osobowych.
Komentarze (0)
Dodaj komentarz:  
Twój pseudonim: Zaloguj
Twój komentarz:
dodaj komentarz
$nbsp;
REKLAMA
Nasze serwisy:
elektrykapradnietyka.com
przegladelektryczny.pl
rynekelektroniki.pl
automatykairobotyka.pl
budowainfo.pl