 |
|
|
|
ARTYKUŁY Elektrotechnika Hagercad.one - proste projektowanie rozdzielnic elektrycznych |
|
Dobry program do projektowania rozdzielnic ułatwia pracę wszystkim zaangażowanym w proces projektowo-produkcyjno-montażowy. Dlatego hagercad.one firmy Hager to pomoc dla projektanta, producenta zestawu rozdzielczego, elektroinstalatora i automatyka. Funkcje zawarte w programie podpowiadają kolejne kroki podczas projektowania ograniczając tym samym powstawanie błędów.
Program pracuje w środowisku CAD, dlatego jest znany większości projektantów i producentów rozdzielnic. Jego interfejs jest zbliżony do typowych aplikacji biurowych MS Windows, co pozwala na szybką i intuicyjną obsługę. Projekty są umieszczane w folderach, ułożonych w strukturze danych o budowie drzewa. Pozwala to na przejrzystą i wygodną pracę nawet w bardzo rozbudowanych obiektach. Każda inwestycja, nawet składająca się z kilku obiektów podzielonych na kondygnacje, sektory i pomieszczenia dedykowane, może zostać czytelnie i przejrzyście zapisana, a odnalezienie konkretnej rozdzielnicy nie sprawia żadnych problemów. Tworząc bazę projektów, na jej podstawie program automatycznie tworzy bazę klientów z dokładnymi informacjami o firmie i osobach kontaktowych. To oznacza oszczędność czasu i wygodę w odszukiwaniu informacji.
Już na wstępie procesu projektowego, program podpowiada różne rodzaje zasilania. Możemy wybrać zasilanie z transformatora lub z innej rozdzielnicy, układ dwóch transformatorów lub dodać do tego jeszcze generator. W łatwy i czytelny sposób można zobaczyć, która rozdzielnica jest główna, a która posiada zasilanie rezerwowe, pozwala to również na ciągłe śledzenie doboru aparatów łączeniowych. Program posiada także piktogramy, które w czytelny sposób obrazują różne pomieszczenia, np. parter, garaż, poddasze itp. Hagercad.one umożliwia tworzenie własnych szablonów projektów. Jest to bardzo wygodne głównie w budownictwie wielorodzinnym lub hotelarstwie, gdzie rozdzielnice mieszkaniowe lub dedykowane do pokoi hotelowych, są powtarzalne lub niewiele się od siebie różnią.
Po założeniu projektu dla konkretnego odbiorcy, można przejść do właściwej fazy projektowania. Wybieramy schemat jedno- lub wielokreskowy, ręczny lub automatyczny. Możemy go rysować w sposób tradycyjny, umieszczając symbole urządzeń, przewody i opisy na schemacie ideowym lub tworzyć go w tabeli schematu. W tym przypadku umieszczamy urządzenia w odpowiednim okienku tabeli (miejsce w instalacji), opisujemy typ obwodu, jego lokalizację, rodzaj i długość przewodu oraz określamy moc przyłączonego odbioru. Wszystkie dane, opisy, nastawy zostają automatycznie zaimportowane do schematu. Tam też możemy sprawdzić równomierność obciążenia w poszczególnych gałęziach obwodu. Możemy samodzielnie zmienić zasilanie urządzeń na poszczególnych fazach lub zlecić to zadanie programowi. Jeżeli nie chcemy tracić czasu na długotrwałe podłączenia przewodów pod zaciski urządzeń w danym obiekcie, możemy wybrać podłączenie na zaciski szeregowe. Program sam dobierze zaciski do przekrojów przewodów. Wstępnie można zdefiniować jaki zacisk ma być przypisany do konkretnych przekrojów przewodów. Na zaciski szeregowe możemy również wyprowadzić wszystkie obwody automatyki i sterowania. Program podpowiada sposób opisywania i numerowania zacisków, ale w każdej chwili możemy wprowadzić własne oznaczenia.
Kolejnym krokiem jest wybór obudowy w sposób automatyczny lub półautomatyczny. W obu wersjach należy określić podstawowe parametry, na których nam zależy, np. IP, IK, sposób wprowadzenia przewodów góra – dół oraz wielkość rezerwy. W kolejnej fazie wybieramy bloki rozdzielcze. Program podpowiada, które bloki wybrać, pokazując typ wraz ze zdjęciem. Ważnym elementem jest sposób montażu zacisków szeregowych. Mamy możliwość zabudowy ich w różnych podzespołach, w układzie poziomym lub pionowym oraz odpowiedniego ich rozmieszczenia - pogrupowania zacisków. Obwody prądowe dajemy w innym miejscu niż sterownicze, oświetleniowe oddzielamy od gniazd, itd. Wszystkie opcje, które możemy zdefiniować, są umieszczone w czytelnym oknie i wystarczy je jedynie zaznaczyć. W wersji automatycznej dostajemy gotową rozdzielnicę z zabudowanymi urządzeniami. W wersji półautomatycznej podzespoły i urządzenia są rozmieszczone na zewnątrz obudowy i samodzielnie je układamy metodą push-up.
Po zaprojektowaniu całej rozdzielnicy przechodzimy do funkcji „Obliczenia cieplne”. Zgodnie z normą PN-EN 61439 jest to konieczny element procesu projektowo-montażowego rozdzielnicy, za który odpowiada producent końcowy zestawu czyli prefabrykator. Jeżeli na schemacie znajdują się rzeczywiste wartości mocy zasilanych urządzeń, współczynniki mocy, obciążenia i jednoczesności, to program przeliczy temperaturę w rozdzielnicy na podstawie tych danych. Jednak w przypadku braku takich informacji, hagercad.one sam przelicza temperaturę w rozdzielnicy zgodnie z norma PN-EN 61439, podając maksymalne prądy ciągłe, jakimi można obciążać poszczególne obwody. Jeżeli przekroczymy dopuszczalną temperaturę we wnętrzu obudowy, program podpowiada, jaki należy zastosować wentylator, aby zachować wymagane parametry pracy.
Hegercad.one umożliwia automatyczne drukowanie etykiet. Po wejściu w moduł „Etykieta” możemy wydrukować opisy wszystkich urządzeń, które są zabudowane w rozdzielnicy. Program pobiera opisy urządzeń ze schematu. Dlatego ważne jest właściwe opisanie wszystkich urządzeń i odbiorników oraz ich lokalizacji już w fazie projektowania. Dzięki temu, za pomocą jednego kliknięcia, drukujemy gotowe opisy i piktogramy, które znacznie użytkownikom ułatwią obsługę rozdzielnicy.
| REKLAMA |
|
|
| REKLAMA |
|
|
