Historia rozwoju diod LED, ich budowa i zasada działania. Zalety i wady stosowania diod LED. Analiza wybranych parametrów diod LED oraz możliwości ich zastosowania w oświetleniu wewnętrznym w aspekcie oszczędności energii.
Znaczny postęp technologiczny w produkcji półprzewodnikowych źródeł światła, jakimi są diody LED, w ostatnich kilku latach sprawił, iż stało się możliwe stosowanie ich jako pełnowartościowych źródeł światła. Coraz większe moce emisyjne tych źródeł pozwoliły na zastosowanie diod LED w oświetleniu w przemyśle motoryzacyjnym, do podświetlania dużych wyświetlaczy LCD, w oświetleniu dekoracyjnym, architektonicznym, w sygnalizacji ulicznej oraz w oświetleniu ogólnym, zarówno zewnętrznym jak i wewnętrznym.
Rozporządzenia Unii Europejskiej ustaliły harmonogram wycofania z rynku energochłonnych, żarowych źródeł światła. Zgodnie z planami proces ten będzie trwał od września 2009 do roku 2016 [12]. Rozporządzenie zakłada, że wszystkie wycofywane żarówki będą zastąpione przez lampy o większej efektywności. Innowacyjną i zarazem energooszczędną alternatywą dla tradycyjnych żarówek używanych często do oświetlania mieszkań mogą stać się, będące tematem artykułu, nowoczesne, diodowe źródła światła.
W artykule przedstawiono historię rozwoju diod, ich budowę i zasadę działania. Ukazano również wady i zalety stosowania tych źródeł światła. Przeprowadzono analizę kilku parametrów charakterystycznych diod LED oraz wskazano na możliwości ich zastosowania w oświetleniu wewnętrznym w aspekcie oszczędności energii.
Podstawą działania diod LED jest zjawisko elektroluminescencji. Po raz pierwszy zostało ono zaobserwowane w 1907 roku przez H. J. Rounda. Zaobserwował on wtedy emisję światła widzialnego z kryształu węglika krzemu (SiC). Kolejne badania związków półprzewodnikowych, pod koniec lat trzydziestych XX wieku, pozwoliły na zaobserwowanie zjawiska elektroluminescencji w siarczku cynku (ZnS).
Historycznie pierwsze diody LED wytworzono na bazie arsenku galu (GaAs) w 1962 roku. Początkowo emitowały one światło monochromatyczne, najpierw podczerwone, potem czerwone, zielone, niebieskie, a na końcu białe.
Obecnie technika świetlna dysponuje półprzewodnikowymi źródłami światła o wysokiej wydajności, emitującymi światło w trzech podstawowych barwach: czerwonej, zielonej i niebieskiej, a w wyniku połączenia tych trzech barw możliwe staje się otrzymanie światła białego, co umożliwia ich szersze zastosowanie.
Diody LED (Light Emitting Diode) są strukturami półprzewodnikowymi. W skład ich budowy wchodzi warstwa półprzewodnika typu n, obszar aktywny zwany złączem p-n, warstwa półprzewodnika typu p oraz para metalowych kontaktów – elektrody dodatniej (do materiału typu p) i elektrody ujemnej (do materiału typu n). Podstawą działania półprzewodnikowych diod emitujących światło, jak wspomniano wcześniej, jest elektroluminescencja. Dlatego diody te nazywane są diodami elektroluminescencyjnymi (luminescencyjnymi). Cechą charakterystyczną materiału p jest posiadanie nadmiaru dziur w pasmie walencyjnym, z kolei materiał n posiada w tym paśmie nadmiar elektronów. W momencie spolaryzowania diody w kierunku przewodzenia następuje przenikanie elektronów i dziur do warstwy aktywnej o niższym poziomie energetycznym. W złączu p-n, które jest połączeniem dwóch warstw materiałów półprzewodnikowych typu p i n, wzbudzone elektrony rekombinują z dziurami i pozbywają się nadmiaru energii, która zostaje wypromieniowywana w postaci kwantu światła (emisja fotonu).
Na rysunku 1 przedstawiono schemat półprzewodnikowego złącza p-n spolaryzowanego w kierunku przewodzenia.
Rys. 1. Schemat przedstawiający półprzewodnikowe złącze p-n spolaryzowane w kierunku przewodzenia [14]
Diody LED dzieli się na dwie podstawowe grupy:
Diody świecące LED zasilane są napięciem stałym o wartości zaledwie kilku woltów. Wartość napięcia zasilającego dla pracy znamionowej jest zależna od energii emitowanych fotonów, im jest ona większa, tym wymagane jest większe napięcie.
Do podstawowych parametrów diod LED zaliczyć można prąd i napięcie przewodzenia. Obie wielkości są ze sobą ściśle powiązane i zależą od temperatury złącza p-n. Znamionowy prąd przewodzenia dla większości diod małej mocy wynosi 20 mA, natomiast znamionowe napięcie przewodzenia mieści się w przedziale od 1,4 do 3,5 V.
Dodatkową możliwością w przypadku diod LED jest stosunkowo proste i elastyczne regulowanie jasności. Realizowane dotychczas z klasycznymi źródłami funkcje ściemniania i rozjaśniania światła są drogie, trudne w realizacji i mało efektywne. Jasnością diod LED można sterować na kilka sposobów, na przykład poprzez regulację prądu diody czy regulację wysokości piku przy zasilaniu impulsowym.
Diody oświetleniowe LED są czwartą generacją sztucznych źródeł światła. Stale prowadzone prace związane z ich rozwojem pozwalają przypuszczać, że w niedalekiej przyszłości wyprą większość z używanych dotychczas źródeł światła. Pod względem technicznym omawiane diody posiadają szereg zalet.
W tabeli 1 przedstawiono prognozę rozwoju technologii diod LED. Prognozuje się, że w przyszłości wielkość emitowanego strumienia świetlnego wyniesie 1500 lm przy sprawności 150 – 200 lm/W.
Tabela 1. Prognoza rozwoju technologii diod LED według raportu OIDA 2002 [14]
Parametr | SSL-LED 2002 | SSL-LED 2007 | SSL-LED 2012 | SSL-LED 2020 | Żarowe | Fluorescencyjne |
Wydajność świetlna [lm/W] | 25 | 75 | 150 | 200 | 16 | 85 |
Czas życia [tys. godz.] | 20 | >20 | >100 | >100 | 1 | 10 |
Strumień światła [lm/lampę] | 25 | 200 | 1000 | 1500 | 1200 | 3400 |
Moc wejściowa [W/lampę] | 1 | 2,7 | 6,7 | 7,5 | 75 | 40 |
Warto podkreślić również, że diody po długim okresie eksploatacji nie przestają świecić nagle. Wraz z upływem czasu maleje ich strumień świetlny. Na rysunku 3 pokazano charakterystyki spadku strumienia świetlnego w czasie w zależności od wartości prądu sterującego [4]. Z podanych zależności wynika, że im większy jest prąd sterujący, tym większy spadek intensywności świecenia diod w czasie. Ponadto można zauważyć, że strumień świetlny tych źródeł zmienia się w czasie stopniowo i nie ma charakteru skokowego. Możliwe jest jednak utrzymanie stałego poziomu natężenia światła poprzez odpowiednie sterowanie układem zasilania.
Rys. 3. Zmiany strumienia świetlnego diod w czasie dla czterech różnych prądów sterujących: 1) pomarańczowy – 20 mA, 2) granatowy – 50 mA, 3) fioletowy – 80 mA, 4) żółty – 100mA [10]
|
REKLAMA |
REKLAMA |
Z poważaniem Krzysztof Toruń