O czym należy pamiętać podczas doboru i montażu anten?
Przy dużych odległościach lub ciężkich warunkach pracy jakość połączenia zależy od anteny i sposobu jej zamontowania. Antena, przewód antenowy i zaciski powinny być dobrej jakości, aby nie ulegały łatwo utlenieniu, które zwiększa tłumienie sygnału. Aby mieć pewność, że instalacja będzie działała w sposób poprawny przez długie lata, zaleca się stosowanie akcesoriów odpornych na działanie warunków atmosferycznych i zanieczyszczeń występujących w środowisku.
Gdy komunikacja ma przebiegać na większe odległości, problemy powodowane przez naturalne przeszkody można bardzo często rozwiązać zwiększając wysokość anten. Również zastosowanie anten z dużym wzmocnieniem pozwala na kilkukrotne zwiększenie odległości. Jeżeli teren jest bardzo zróżnicowany topograficzne, co najmniej jedna z anten powinna być zainstalowana na wysokości 10 do 20 m.
Anteny dookólne charakteryzują się tym, że wytwarzane przez nie fale rozchodzą się z jednakowym natężeniem w każdym kierunku. W przypadku małych systemów oraz aplikacji mobilnych dobrym rozwiązaniem jest stosowanie anten ćwierćfalowych i półfalowych, charakteryzujących się małymi gabarytami i możliwością montażu bezpośrednio na radiomodemie. Zaleca się, aby anteny ćwierćfalowe i półfalowe były instalowane w pozycji pionowej, na wysokości co najmniej 0,5 m ponad otaczającymi obiektami. Jeżeli antena nie może być podłączona bezpośrednio do radiomodemu, należy ją podłączyć za pomocą przewodu koncentrycznego 50 Ohm. W przypadku bardziej rozległych systemów zalecane jest stosowanie anten dookólnych o większym wzmocnieniu.
Anteny kierunkowe wytwarzają fale rozchodzące się prawie całą mocą w jednym wyróżnionym kierunku. Zysk anteny kierunkowej jest większy od anteny dookólnej i może dochodzić do kilkunastu dBi. Kształt charakterystyki promieniowania anteny jest przeważnie szpilkowy. Jeżeli system nie narzuca warunku stosowania anten dookólnych, zalecane jest zamontowanie anten kierunkowych, np. anten typu Yagi. Im większy jest stopień wzmocnienia anteny, tym większą uwagę należy zwrócić na dokładność jej ustawienia. W przypadku anten o dużym wzmocnieniu należy zapewnić odpowiednio dużą przestrzeń wokół anteny (w granicach 5 m). W rozległych sieciach radiowych oznacza to, że najlepszym miejscem do zainstalowania anteny jest najwyższy punkt budynku lub maszt radiowy.
Jakie inne elementy toru radiowego są istotne?
Aby chronić urządzenia znajdujące się w torze nadawczym (radiomodem, zasilacz, sterownik) przed wyładowaniami atmosferycznymi (piorunami), zaleca się stosowanie zabezpieczenia odgromowego. Jego zadaniem jest bezpieczne odprowadzenie energii wyładowania. Zabezpieczenie nie powinno być montowane bezpośrednio na radiomodemie. Zalecane jest użycie dodatkowego kabla antenowego o długości przynajmniej 1,5 m. Należy również pamiętać o konieczności połączenia zabezpieczenia odgromowego z listwą uziemiającą.
Warto pamiętać, że okablowanie pomiędzy radiomodemem a anteną również wprowadza dodatkowe tłumienie, dlatego jeśli długość kabla przekracza 10 m, zaleca się stosowanie kabli o niskich stratach (< 0.7 dB/10m), dzięki czemu wzmocnienie anteny nie zostanie znacząco zredukowane.
W jaki sposób przeprowadza się diagnostykę sieci bezprzewodowych?
Warunkiem pomyślnej transmisji danych jest dostatecznie duże natężenie sygnału radiowego. Jeżeli przekracza ono pewien poziom progowy, dane będą przesyłane poprawnie. W przypadku gdy natężenie jest mniejsze od tego poziomu, dane mogą być odbierane z błędami. Radiomodemy SATEL wyposażone są w mechanizmy pozwalające w łatwy sposób sprawdzić, czy poziom sygnału osiąga wartość minimalną. Funkcjonalność ta bardzo przydaje się także podczas testów radiowych, mających na celu dobór optymalnego dla danej aplikacji zestawu urządzeń.
Z punktu widzenia użytkownika bieżąca informacja o parametrach pracy poszczególnych elementów sieci bezprzewodowej jest bardzo cenna, dlatego coraz większą popularnością cieszą się systemy pracujące w oparciu o mechanizm NMS (System Zarządzania Siecią). Pozwalają one na kontrolę takich parametrów, jak napięcie zasilania i temperatura pracy radiomodemów oraz poziom mocy sygnału odbieranego pomiędzy poszczególnymi obiektami. Dane zebrane w systemie NMS z poszczególnych obiektów mogą być następnie gromadzone i prezentowane w postaci wykresów. Użytkownik może również określić wartości krytyczne dla monitorowanych parametrów, po przekroczeniu których będą generowane alarmy. Przydatną własnością jest także możliwośćzdalnego programowania urządzeń bezprzewodowych w całej sieci. Dzięki temu zmiana parametrów pracy (takich, jak częstotliwość, adresowanie, moc nadajnika, czułość odbiornika itp.) może być zrealizowana bez konieczności wyjazdu serwisowego do poszczególnych, często znacznie oddalonych obiektów, co znacznie upraszcza i zmniejsza koszty obsługi i rozbudowy tak zrealizowanej sieci bezprzewodowej.
Autor: Paweł Podsiadło
wstecz
