Posługując się wartością zastępczą impedancji ciała człowieka należy wziąć pod uwagę najbardziej niekorzystną wartość. Do rozpatrywania zjawisk porażenia prądem elektrycznym przyjmuje się dwie podstawowe klasy warunków środowiskowych oznaczonych jako W1 oraz W2.
W1 – warunki normalne, w których wartość impedancji ciała człowieka mierzona w stosunku do ziemi wynosi nie mniej niż 1000[Ω] do tych warunków zalicza się lokale mieszkalne, biurowe, sale widowiskowe, szpitalne, szkolne itp.,
W2 – warunki szczególne, gdzie wartość impedancji ciała człowieka mierzona w stosunku do ziemi wynosi mniej niż 1000[Ω], do tych warunków zalicza się tereny otwarte, łazienki i natryski, sauny, obory, chlewnie, pomieszczenia produkcyjne o wilgotności względnej większej niż 75 % oraz o temperaturze wyższej niż 35o C lub mniejszej niż -5o C. Takie warunki środowiskowe sprzyjają zawilgoceniu skóry człowieka, a rezystancja podłoża przyjmuje małe wartości.
Ponadto wyróżnia się jeszcze trzecią grupę specjalnych warunków środowiskowych W3, zalicza się do nich baseny kąpielowe czy wnętrza metalowych zbiorników, dla których wartości dopuszczalne napięć rażeniowych powinny być mniejsze niż dla warunków W2.
Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna w swym raporcie [IEC 60479, TS, ED. 4: DTS 64/1427(2005)] podaje skutki przepływu prądu elektrycznego przez organizm człowieka wraz z przypisanymi im wartościami prądu.
Rys. 2. Strefy czasowo-prądowe skutków oddziaływania prądu przemiennego o częstotliwości 15÷100Hz na organizm człowieka (droga przepływu prądu: ręka – stopy). Zapożyczono z [1]
Literatura:
[1] Markiewicz H. Instalacje Elektryczne. Wydanie 8 zmienione, WNT, Warszawa 2008.
[2] Lejdy B. Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wydanie trzecie zmienione, Warszawa 2009.