Kable oraz testy ogniowe według norm niemieckich
Podstawowym dokumentem stosowanym w Niemczech, dotyczącym palności materiałów budowlanych i elementów konstrukcyjnych jest norma DIN 4102|10|, która w części 12 przedstawia badania służące do oceny podtrzymania funkcji instalacji kablowych w czasie pożaru, w warunkach zbliżonych do rzeczywistości. Najbardziej istotną cechą odróżniającą tę normę od BS 5839-1 jest zakres zastosowania obejmujący nie tylko same kable, lecz kompletną instalację, łącznie z zastosowanym osprzętem takim jak konstrukcje nośne, elementy połączeniowe, uchwyty. W swoim zamierzeniu norma DIN 4102-12 określa kryteria badań niezbędne do spełnienia wymagań nadzoru budowlanego odnośnie zaclwwa-nu funkcji (ciągłości) instalacji kablowych. Przykładami takich instalacji są wyciągi pożarnicze, systemy wzroslu ciśnienia wody gaśniczej, instalacje oświetleń awaryjnych oraz przeciwpożarowe systemy alarmowe.
Podobnie jak norma BS 5839-1, norma niemiecka wprowadza klasyfikacje dotyczącą zachowania funkcji, podając trzy klasy: E30, E60 oraz E90. Warunkiem zachowania funkcji dla klasy E30 jest brak zwarcia oraz przerw w przepływie prądu w badanej instalacji przez czas nie krótszy niż 30 minut. Analogicznie, w przylądku klasy E60 czas ten wynosi 60 minut, a w przypadku klasy E90 - 90 minut.
Do przeprowadzenia badania wykorzystuje się specjalnie zaprojektowany piec (Rys. 3), umożliwiający testowanie kompletnej instalacji elektrycznej zawierającej różne trasy kablowe, składające się na przykład i kabli zamocowanych na uchwytach, korytkach lub drabinkach (Rys. 4).
Parametry pracy pieca muszą być dobrane i kontrolowane w taki sposób, aby przez cały czas trwania testu średnia temperatura w piecu wzrastała według standardowej krzywej wzrostu temperatury ISO 834. Zgodnie z jej przebiegiem, po 30 minutach trwania testu (wymaganych dla klasy E30) temperatura panująca w piecu wynosi ok. 840ºC, po 60 minutach (klasa E60) ok. 950ºC a po 90 minutach więcej niż 1000ºC.
Bardzo ostre wymagania normy dla klasy E90 determinują, podobnie jak w przypadku klasy Enhanced wg BS 5839-1, zastosowanie specjalnych materiałów izolacyjnych do konstrukcji testowanych kabli. Izolacja oferowanych przez TF Kable kabli elektroenergetycznych (N)HXH FE180/E90 i (N)HXCH FE180/E90, (Rys. 5), produkowanych w oparciu o normę DIN VDE 0266 |11|, wykonana jest ze specjalnej mieszanki gumy silikonowej typu „hard ash”.
Specjalne izolacyjne właściwości tej mieszanki wynikają ze sposobu spalania tego tworzywa. Produkty pochodzące ze spalania tej mieszanki tworzą, trwałą, twardą barierę w postaci rurki ceramicznej, która przylega do powierzchni żyły. Degradacja parametrów die-lektrycznych spalonej izolacji jest na tyle mała, że pozwala na kontynuowanie testu bez zakłóceń do 90 minuty, to jest do osiągnię¬cia temperatury około 1000ºC.
Badania wg DIN 4102-12 nie są jedynymi, jakie są wykonywane na kablach typu (N)HXH FE180/E90 i (N)HXCH FEI180/E90. Dodatkowe testy ogniowe obejmują, badania ciągłości obwodu wg IEC 60331-21, rozprzestrzeniania płomienia na pojedynczym kablu wg EN 60332-1-2, rozprzestrzeniania płomienia na wiązce kabli wg IEC 60332-3-22, badania emisji dymów wg EN 61034-2 oraz korozyjności i kwasowości gazów wg IEC 60754-2.
Podsumowanie
Duża różnorodność testów, warunki akceptacji podyktowane wymogami norm, a przede wszystkim przeznaczenie kabli ognioodpornych sprawiają, że projekt konstrukcji każdego kabla ognioodpornego musi uwzględniać wiele aspektów związanych nic tylko z samą normą przedmiotową, dającą wytyczne do wykonania Libia, lecz również wynikających z natury przeprowadzanych testów. Wytyczne odnośnie metodologii przeprowadzania testów oraz kryteria akceptacji zawarte w przytoczonych w niniejszym artykule normach, mają, według ich autorów, jak najlepiej odzwierciedlać realne zagrożenie i warunki panujące podczas pożaru. Jednakże w zależności od komitetów naukowych oraz normalizacyjnych, w których te normy powstają, koncepcje symulacji pożaru i oceny jego skutków są różne. Normy brytyjskie ograniczają się do testów przeprowadzanych na samych kablach, w których symulowane są wstrząsy mechaniczne oraz oddziaływanie wodnej instalacji przeciwpożarowej. Norma niemiecka natomiast nie ujmuje aspektów związanych ze wstrząsami bądź penetracją wody, przewiduje jednakże, w odróżnieniu od norm brytyjskich, badanie kompletnego łysieniu, który, podobnie jak kabel, może ulegać degradacji podczas pożaru. Należy również podkreślić, że obie normy nie uwzględniają wzrostu rezystancji żył kabla wywołanego przyrostem temperatury, który w skrajnych przypadkach może być bardzo znaczący.
Źródło: tfkable.pl
wstecz
